Nowości wśród gier dla przedszkolaków

Dawno nie pokazywaliśmy gier... dawno ale właśnie rozpoczęła się jesień, więc pora to zmienić ;)

Na początek gry dla młodszych przedszkolaków...

Skarpetki od zawsze zmora w naszym domu... rzucone do prania często gęsto dziwnym trafem giną w pralce. Ale nie giną obie skarpetki z pary a tylko jedna. Dziwne prawda? Też tak macie? Kolejna zmora... dobieranie skarpetek w pary. Dobrze, że dzieci są już na tyle duże, że robią to same, a przy okazji ćwiczą swoją spostrzegawczość ;)

Czemu piszę o skarpetkach? Bo oto pojawiła się dość fajna gra właśnie ze skarpetkami w roli głównej. Gra, w którą grać może od 2-6 dzieci. Dzieci w stosie czystego prania poszukują skarpetek dobierając je w pary. Skarpetki te dobierają dla swojej postaci, wśród których mamy... Hindusa, Araba, Japończyka, Słowianina, Indianina, Afrykanina – każda z osób do wyboru w wersji damskiej lub męskiej, każda ubrana w charakterystyczny strój dla swojej narodowości. Każdy strój ma wzory, które widoczne są również na kartach skarpetek.

Jeśli chodzi o skarpetki to różnią się one 3 szczegółami...

- kolorem pięt i palców

- wzorem

- ułożeniem na karcie (prawo/lewo).

Samo przygotowanie do gry jest banalnie proste i szybkie – bierzemy postać, którą ubieramy, mieszamy odkryte karty z puli gry i startujemy. Wszyscy gracze jednocześnie szukają skarpetek pasujących do wybranej przez siebie postaci. I uwaga... wybierając te właściwe karty ze stosu robią to jedną ręką!

W wersji standardowej szukamy 4 par skarpet – skierowanych w prawo i lewo, które mają identyczny środowy, główny wzór, pasujący do ubioru osoby z karty postaci, natomiast każda pięta i palce muszą mieć inną barwę! Komu się to uda jako pierwszemu krzyczy SUSZYĆ SKARPETY! Runda zostaje zakończona. Gracz, który wygra 3 rundy zostaje skarpetkologiem ;)

W wersji zaawansowanej kolekcjonujemy również 4 pary skarpet – prawa i lewa, ale tym razem o bazowym wzorze innym od noszonej odzieży, a każde wykończenie na 8 kartach nadal musi być odmienne.

Kart ze skarpetkami można również użyć do gry w memo oraz Czarnego Piotrusia (dołączony w zestawi - taki miły upominek ;)).

Im więcej dzieciaków bierze udział w grze tym weselej, dynamiczniej i więcej się dzieje. Gra w wersję podstawową nie trwa długo ale już w wersji rozszerzonej gra wydłuża się i staje siębardziej ambitniejsza.

Wesoła zabawa łącząca elementy gry zręcznościowej, spostrzegawczości i koncentracji uwagi u dziecka.

Druga gra to również gra, w którą może grać 2-6 dzieci. Tu jednak nie ma rywalizacji. Tu wszyscy grają do wspólnej, jednej "bramki". Współpraca i dobra komunikacja gwarantuje sukces. Tu wszyscy albo odnoszą zwycięstwo albo wszyscy ponoszą porażkę.

Głównymi bohaterami gry są kucyki, które rozbiegły się po polanie. Kucyki różnią się między sobą kolorem umaszczenia, kolorem grzywy a także kolorem kocyka.

Wspólnym celem dzieciaków jest wypełnienie wybiegu kolorowymi kartami kucyków, zanim zostanie on zamknięty przy pomocy kart ogrodzenia.

Każdy z graczy otrzymuje po 5 lub 4 karty w zależności od tego ile osób bierze udział w grze.

Jak grać?

Każdy z graczy na początek swojej tury wykłada wszystkie karty ogrodzenia jakie ma w dłoni. Następnie wybiera jedno z działań:

- zaprowadza na wybieg 3 kucyki posiadające jedną wspólną cechę. Jeśli gracz nie ma 3 takich kucyków, może zapytać pozostałych graczy czy są w posiadaniu brakującej mu karty (w ten sposób może jednak otrzymać tylko 1 kartę). Gracz, który przekazał kartę kucyka, uzupełnia swoje karty dopiero na koniec swojej kolejki.

- częstuje kucyki sianem, zagrywając na wybieg kartę sianka

- niszczy ogrodzenie za pomocą karty podkowy, która to pozwala na usunięcie 2 kart ogrodzenia.

Każdy gracz na koniec swojej tury dobiera tyle kart, aby odpowiadały liczbie kart początkowych.

Gra kończy się wygraną graczy jeśli uda się im wypełnić wybieg (5x5) kartami kucyków oraz kartami sianka zanim ten zostanie zamknięty kartami ogrodzenia. W przypadku, gdy tak się nie stanie, tzn. wybieg zostanie zamknięty, a w środku wciąż są puste pola, gracze ponoszą porażkę.

Jeśli gracze współpracują ze sobą, a mimo to nie udaje się im wygrać, można usunąć z talii kart kilka kart ogrodzenia. Z kolei gdy wygrana przychodzi z łatwością, usuńcie z talii kart kilka kart z podkowami.

Gra uczy umiejętności komunikacji w grupie i spostrzegawczość.